Kalapastanganan o pagpapahayag ng sining? Ang lokal na komunidad ng kaladkarin ay sinisiraan pagkatapos mag-party sa ‘Ama Namin remix’
Ben Madilynn
KALAPASTANGANAN O PAGPAPAHAYAG NG SINING? ANG LOKAL NA KOMUNIDAD NG KALADKARIN AY SINIRAAN PAGKATAPPOS MAG-PARTY SA ‘AMA NAMIN REMIX’
Napuno ng kontrobersya kamakailan ang isang partido na isinagawa ng lokal na komunidad ng mga kaladkaran. Ito ay matapos ang kanilang pagtatanghal ng isang kahanga-hangang produksyon ng cultural dance na inilatag nila sa kanilang mga magulang, mga kaibigan, at mga tagasuporta.
Ngunit, hindi naging angkin ng pagsasayaw at produksyon ang batayan ng kontrobersya. Ito ay ang nakakagulat na pagtatanghal na nito sa “Ama Namin remix”. Sa halip na ikinasa ang isang nakakasilaw na tagumpay, ang komunidad ng kaladkaran ay nakaranas ng isang matinding pambabatikos mula sa iba’t ibang sektor ng lipunan.
Ang mga kritiko ay pinuna ang local na grupo ng kaladkaran dahil sa kanilang desisyon na gawan ng himig at sayaw ang isa sa pinakamataas na banal na panalangin ng mga Pilipino. Ipinapalagay ng ilan na ang pagpapahayag ng ganitong uri ng presentasyon ay isang hindi pagpapahalaga at pang-aabuso sa mga banal na simbolo ng relihiyon.
Sa isang kasalukuyang panahon ng kawalan ng respeto at pagiging insensitive, dapat tayong magpatuloy na maging maingat sa ating mga pagpapahayag ng sining. Ang kaladkaran, bilang isang sining na nagmula sa kultura at lipunang Pilipino, ay may malaking responsibilidad na maghatid hindi lamang ng saya at aliw, kundi ng respeto at pagpapahalaga sa mga kulturang may malalim na paniniwala at pananampalataya.
Ang mga member ng komunidad ng kaladkaran ay kinikilala ang kanilang pagkakamali sa pagpili ng awiting ‘Ama Namin’ para sa kanilang party na inaasahan ng mga ito na makapagpasaya sa kanila. Totoong hindi naging intensyon ng komunidad na lapastanganin ang panalangin, ngunit hindi rin ito naging isang maayos na bahagi ng kanilang pagtatanghal.
Tinanggap naman ng grupo ang kanilang pagkakamali at humingi ng paumanhin sa lahat ng kanilang nasaktan. Isang malaking tanda ito na ang komunidad ng kaladkaran ay nagtapos na hindi lamang maging isang “pambasa, pansayaw at pananisiwala” kundi mga mabuting mamamayan.
Gayunpaman, mahalagang matuto tayong lahat mula sa pangyayaring ito. Sa kabila ng kalayaan ng sining, tayo ay mayroon ding pananagutan sa ating kapwa at sa mga paniniwala at tradisyon ng iba. Dapat tayong magtanda na ang sining ay hindi dapat gamitin bilang isang instrumento ng kalapastanganan, kundi bilang isang paraan ng pagpapahayag ng pagmamahal, pagkakaisa, at pagpapahalaga sa ating kultura at lipunan.
Samakatuwid, ang pagkakamali ng lokal na komunidad ng kaladkaran sa pagpili ng ‘Ama Namin remix’ ay isang pangyayari na dapat nating bigyan ng pansin. Dapat maglingkod ito bilang isang babala sa atin na mag-ingat sa ating mga pagpapahayag ng sining. Ito ay pagsusuri at huwaran na dapat maghatid ng mga aral sa atin na kailangan pa rin nating itaguyod ang respeto at pagpapahalaga sa ating mga pinaniwalaan, kahit pa man sa larangan ng sining at kalayaan ng pagpapahayag.
